Edinburgh Üniversitesi'ndeki Birleşik Krallık Astrobiyoloji Merkezi'nin yöneticilerinden Charles Cockell, "50 yıl önce birine gidip dış güneş sisteminde gaz devi gezegenlerin etrafında yaşam arayacağım deseydiniz, insanlar deli olduğunuzu düşünürdü. Çünkü bunun makul bir öneri olduğunu düşünmek için hiçbir neden yoktu" diyor.
Değişen şey ise bir NASA görevinde elde edilen ve ilk başta hiçbir anlam ifade etmeyen bir dizi ölçüm oldu. 1997'de Galileo uzay aracı Jüpiter'in buzlu uydularından biri olan Europa'nın manyetik alanında bir bent tespit etti.
Birkaç uçuştan sonra alınan veriler sonucu, Europa'nın buzlu yüzeyinin altında tuzlu su bulunduğu anlaşıldı. Sudaki akıntılar kendi küçük manyetik alanlarını oluşturuyor, bunlar da Jüpiter'inkilerle etkileşime girerek beklenmedik sinyallere neden oluyordu.
Ayrıca, bu yakın uçuşlardan elde edilen görüntüler Europa'nın yüzeyinde buz kütleleri olduğunu da gösterdi. Ancak en büyük sürpriz, söz konusu suyun miktarıydı. Öyle ki uzmanlar, Europa'nın buz tabakası ile örtülü okyanusunun Dünya'nın tüm okyanuslarından 2 kat daha fazla su içerdiğinin tahmin edildiğini belirtti.
Ve sadece Europa değil. Jüpiter'in üç büyük uydusu daha var: Io, Ganymede ve Callisto.
Galileo verileri ayrıca Jüpiter'in uydusu Ganymede'nin ve hatta belki de Callisto'nun iç okyanuslara sahip olduğunu ortaya koydu.
Ayrıca uzay aracı, Europa ve Callisto'yu ziyaret edecek olsa da asıl hedefi Ganymede. Güneş sisteminin en büyük uydusu olan Ganymede, Güneş'in yörüngesinde olsaydı, çapı iç gezegen Merkür'den daha büyük olduğu için bir gezegen olarak sınıflandırılacaktı.
ESA'dan bilim insanı Olivier Witasse, "Ganymede'de Dünya'dakinden altı ila sekiz kat daha fazla su olabilir, ancak herhangi bir ayrıntı bilmiyoruz" diyor. Ganymede'in varsayılan okyanusunun yüzeyin çok daha altında olması mümkün. Tahminler okyanusun yüzeyin 60-90 mil altında başladığını gösteriyor.
Juıce, Ganymede'in ötesinde Jüpiter'in kendisini de araştıracak. Güneş sistemindeki en büyük gezegen olan Jüpiter, çap bakımından Dünya'dan 11 kat daha büyük ve Güneş'ten beş kat daha uzakta.
Jüpiter'in bir yörüngeyi tamamlaması 12 yıl sürse de, bir günü 10 saatten kısa bir sürede geçmekte. Bir gaz devi olarak bilinen Jüpiter'in katı bir yüzeyi yok. Gaz bulutlarından oluşan atmosferiyle güneş sisteminde kendi manyetik alanını oluşturan tek gezegen.
Bu durum onu kendi başına büyüleyici kılmakla birlikte, okyanusun derinliği, kapsamı ve hatta tuzluluk oranı gibi özellikleri hakkında veri sağlayacak manyetik paraziti çözme görevini ise ciddi şekilde karmaşıklaştırmakta.
Imperial College London'dan Michele Dougherty, "Yapmaya çalıştığımız şey dehşet verici" diyor; "Bu küçük sinyalleri tespit etmek beni sabahın ikisinde uyanık tutan şey. Samanlıkta iğne aramak gibi bir şey"
Juıce'un 2034 yılında Ganymede'in yörüngesine girmesi planlanıyor.